Posts

Reizen door Colombia - Augustus 2023

Colombia is geen land om tot rust te komen, tenzij je de jungle of bergen intrekt. Tien dagen Bogota en Medellín zuigen ieder laatste restje energie uit je weg. Ik voel me als een uitgewrongen handdoek, als een uitgeknepen citroen. Na jaren in een Europese bubbel zijn de twee grote Colombiaanse steden een knetterende fusie van klanken, geuren en smaken. Er is veel te doen en te zien, dat geeft energie en een ander perspectief. Er is ook een constante kakofonie van geluid. Verkeer, muziek en lawaai reizen door de dunne wandjes van de lokale huizen en hotels. Van ‘s ochtends tot ‘s avonds klinkt pompende muziek uit de taxiradio’s, keukens en cafés. Het verkeer dendert aan een stuk door de smerige straten. Het is me een raadsel hoe hotels aan alle kanten bestookt worden door een muur van lawaai nog zo goed beoordeeld worden. De grote steden in Zuid-Amerika zijn smerig en lawaaierig. Er is een overdaad een prachtige natuur en rust, maar daarvoor moet je weg van Engelssprekende bedienden, g...

Galapagos eilanden - een cruise, wel of niet doen?

Spaghettibenen. Een maag die zich omdraait. Ik was vergeten hoe het was om op zee te verblijven. Ooit was ik het op een klein bootje voor de wateren van Zuid-Afrika even helemaal kwijt. Nu varen we rond op de Galapagos eilanden. Een groepje jonge vulkanische eilanden ver verwijderd van ieder eiland of vasteland, vergelijkbaar met Hawaii. Het is een sterk merk dat staat voor avontuur alsmede unieke flora en fauna. Maar ook voor de evolutietheorie en de naam Darwin die voor eeuwig aan de eilandengroep verbonden zal blijven. Het zijn voornamelijk Amerikaanse en Britse toeristen die hier neerstrijken. Op een bevolking van slechts 30.000 inwoners bezoeken ieder jaar een kwart miljoen buitenlandse toeristen de archipel. Ecuador is al opvallend prijzig maar voor de Galapagos eilanden moet men flink in de buidel tasten. Er gaat alleen al honderd dollar per inkomende reiziger naar bescherming van het nationale park (wat de hele archipel omvat). En dat is hard nodig. Enkele inheemse dieren en pl...

Norway - crossing the Hardangervidda plateau

The train journey from Oslo to Bergen (a good seven hours) already gives a taste of what is to come. No polders but forests, lakes and soon rougher terrain with snow and ice. Even with summer almost gone, higher up it never stays completely free of snow and ice. In the train plenty people with fully packed backpacks. Every ounce of luggage counts for the hiker on longer trips, you want to take enough with you but certainly not too much. For multi-day treks through the mountains in summer, the lower limit is 7 kilos, assuming you are not camping. Taking less you risk not having enough warm and dry clothes in bad weather. Camping means at least 20 kilos but gives freedom to decide where to pitch your tent that night. The clerk at the DNT store (a kind of Norwegian tourist office, with a focus on mountain sports recreation) in the heart of Oslo advises me against buying rain pants but does sell me a map and universal key for one of the 500 DNT mountain huts. This is a cabin network Norweg...

Noorwegen - Hardangervidda

De treinreis van Oslo naar Bergen (ruim 7 uur) geeft al een voorproefje van wat komen gaat. Geen polders maar bossen, meren en al snel ruiger terrein met sneeuw en ijs. Dat terwijl de zomer al even onderweg is, op hoger gelegen gebieden blijft het echter nooit geheel sneeuw -en ijsvrij. In de trein veel mensen met volgepakte rugzakken. Elke gram bagage telt voor de wandelaar op lange tochten, je wilt voldoende mee maar zeker niet te veel. Voor meerdaagse tochten door de bergen wordt in de zomer als ondergrens 7 kilo aangehouden, ervan uitgaand dat je niet kampeert. Met minder loop je het risico in slecht weer te weinig warms en droogs te hebben. Kamperen betekent zeker 20 kilo maar geeft wel de vrijheid te bepalen waar je die nacht de tent opzet. De medewerker van de DNT-winkel (een soort Noorse VVV, met focus op bergsport-recreatie) in hartje Oslo raadde me af een regenbroek aan te schaffen maar smeerde me wel een kaart en universele sleutel voor een van de 500 DNT berghutten aan. Dit...

Svalbard - 78 ° north

Had explorer and name giver Willem Barentsz sailed a little further into the fjords in 1596, he probably would have named the island "Platbergen” (Flat Land – the opposite of the current name). The archipelago was pushed up by the Greenland and European continental plates. By far most of Svalbard has remarkably flattened mountain peaks. All of it sediment, brittle rock formed under pressure, deposited by rivers and glaciers. Rippling waves did the rest, further flattening the ground. Millions of years ago, this archipelago drifted away from the equator where it was a swampy place inhabited by dinosaurs. Layer after layer, formed without oxygen by heat and pressure, the inhospitable landscape now reveals its fossils. The footprint of 60-200 million years ago. We do find some nice fossils; the ground is sometimes littered with them. Deeper into the mountains, the thick layers of vegetation have been transformed into high-quality coal: the origin of today's mining town of Longyea...

Spitsbergen

Had ontdekker en naamgever Willem Barentsz in 1596 iets verder de fjorden ingevaren zou hij het eiland waarschijnlijk ‘Platbergen’ hebben genoemd. Opgestuwd door de Groenlandse en Europese continentale platen. Veruit het grootste deel van Spitsbergen kent opmerkelijk afgeplatte bergtoppen. Allemaal sediment, broos gesteente onder druk gevormd, afgezet door rivieren en gletsjers. Kabbelende golven deden de rest en vlakten de bodem af. Miljoenen jaren geleden dreef dit eiland af van de evenaar waar het een moerassig oord was bewoond door dinosaurussen. Laag op laag, zonder zuurstof door hitte en druk gevormd geeft het onherbergzame landschap nu zijn fossielen prijs. De voetafdruk van 60-200 miljoen jaar geleden. We vinden overigens enkele mooie exemplaren, het ligt er soms mee bezaaid. Dieper in het gebergte zijn de dikke lagen vegetatie omgevormd tot hoogwaardige steenkool: de oorsprong van het huidige mijnwerkersstadje Longyearbyen. Enige en dus hoofdstad van Svalbard, de Noor...

Kilimanjaro (Rongai route)

Het is begin middag als we aankomen bij ons kamp aan de voet van de spitse en hoge Mawenzi top (5.100m). Bijna net zo hoog als Kilimanjaro zelf is deze top vrijwel onbereikbaar en op ieder aspect verschillend dan de grote broer 10 km verderop; spits, small en zonder sneeuw/gletsjers. Het is een prachtige plek om het tentenkamp op te slaan, er is een klein lokaal stroompje water en de plek ligt ietwat beschut tegen de koude wind. Het is dag drie en de groep van 15 personen is nog compleet. Vooraf bij de briefing was ik niet dolenthousiast; het leek een stuk minder spontaan en vrijer dan de Mount Meru beklimming een paar dagen ervoor. Veel commerciëler en gestructureerd. Daarbij blijkt al snel dat ik de enige ‘non native speaker’ in de groep ben die verder bestaat uit een Amerikaans gezin van zes, een Amerikaans koppel, twee Engelse koppels en drie solo reizigers waaronder ik. Grotendeels avontuurlijk ingestelde toeristen meer dan pure sporters of bergbeklimmers. Al zou later bl...